Inhoud
De overdracht van aids kan gebeuren tijdens de zwangerschap, bevalling of borstvoeding en daarom moet de hiv-positieve zwangere vrouw doen om besmetting van de baby te voorkomen: het nemen van de door de arts voorgeschreven medicijnen, een keizersnede en het niet geven van borstvoeding aan de baby.
Hier is wat nuttige informatie over prenatale zorg en bevalling voor vrouwen met hiv.
Hoe is de prenatale zorg voor zwangere vrouwen met hiv
De prenatale zorg voor zwangere vrouwen met hiv + is iets anders en vereist meer zorg. Naast de tests die normaal tijdens de zwangerschap worden uitgevoerd, kan de arts het volgende bestellen:
- CD4-celgetal (elk kwartaal)
- Virale belasting (elk kwartaal)
- Lever- en nierfunctie (maandelijks)
- Bloedbeeld (maandelijks)
Deze tests zijn belangrijk omdat ze helpen bij de beoordeling, stadiëring en indicatie van het antiretrovirale regime, en kunnen worden uitgevoerd in referentiecentra voor aids-behandeling. Bij patiënten bij wie vóór de zwangerschap de diagnose hiv is gesteld, moeten deze tests indien nodig worden besteld.
Alle invasieve procedures, zoals vruchtwaterpunctie en vlokkentest, zijn gecontra-indiceerd omdat ze het risico op infectie van de baby verhogen en daarom, in geval van vermoedelijke foetale misvorming, echografie en bloedonderzoek het meest aangewezen zijn.
Vaccins die kunnen worden toegediend aan hiv + zwangere vrouwen zijn:
- Vaccin tegen tetanus en difterie;
- Hepatitis A- en B-vaccin;
- Flu's vacine;
- Vaccin tegen waterpokken.
Het drievoudige virale vaccin is gecontra-indiceerd tijdens de zwangerschap en gele koorts is niet geïndiceerd, hoewel het in het laatste trimester kan worden toegediend in geval van extreme noodzaak.
Behandeling voor aids tijdens de zwangerschap
Als de zwangere vrouw nog steeds geen hiv-medicijnen gebruikt, moet ze tussen 14 en 28 weken zwangerschap beginnen met de inname van 3 orale remedies. Het meest gebruikte medicijn voor de behandeling van aids tijdens de zwangerschap is AZT, dat het risico op infectie van de baby verlaagt.
Als de vrouw een hoge virale last heeft en een lage hoeveelheid CD4, mag de behandeling na de bevalling niet worden voortgezet om te voorkomen dat de vrouw ernstige infecties ontwikkelt, zoals longontsteking, meningitis of tuberculose.
Bijwerkingen
Bijwerkingen veroorzaakt door AIDS-medicatie bij vrouwen tijdens de zwangerschap zijn onder meer een afname van rode bloedcellen, ernstige bloedarmoede en leverfalen. Bovendien kan er een verhoogd risico zijn op insulineresistentie, misselijkheid, buikpijn, slapeloosheid, hoofdpijn en andere symptomen die aan de arts moeten worden gemeld zodat het antiretrovirale regime kan worden gecontroleerd, omdat het in sommige gevallen nodig kan zijn om de combinatie van geneesmiddelen.
Blijkbaar hebben de medicijnen geen negatieve invloed op de baby's, hoewel er meldingen zijn van gevallen van baby's met een laag geboortegewicht of vroeggeboorte, maar die geen verband konden houden met het gebruik van de medicijnen door de moeder.
Hoe is de bezorging
De bevalling van zwangere vrouwen met aids moet een electieve keizersnede zijn na 38 weken zwangerschap, zodat AZT minstens 4 uur voor de geboorte van de baby in de ader van de patiënt kan lopen, waardoor de kans op verticale overdracht van hiv op de foetus wordt verkleind.
Na de bevalling van de zwangere vrouw met aids, moet de baby AZT gedurende 6 weken gebruiken en is borstvoeding gecontra-indiceerd, en moet een formule van melkpoeder worden gebruikt.
Hoe weet u of uw baby hiv heeft?
Om erachter te komen of de baby is geïnfecteerd met het hiv-virus, moeten drie bloedonderzoeken worden uitgevoerd. De eerste moet worden gedaan tussen 14 en 21 dagen van het leven, de tweede tussen de 1e en 2e levensmaand en de derde tussen de 4e en 6e maand.
De diagnose AIDS van de baby wordt bevestigd als er 2 bloedonderzoeken zijn met een positief resultaat voor HIV. Kijk wat de symptomen van hiv bij de baby kunnen zijn.
AIDS-medicijnen worden door SUS gratis verstrekt, evenals melkformules voor de pasgeborene.